کاشکی من چاه بودم _ کربلایی امین قدیم

کاشکی من چاه بودم
گوش میدادم نیمه شب درد دلاشو
کاشکی من آب بودم
میگرفتم تو بغل اشک چشماشو
یا که سائل بودم
میشنیدم حتی واسه یه بار صداشو
اما چه فایده

کاشکی شمشیر بودم
مثل ذوالفقار میذاشتم دست تو دستاش
یا سپر‌که آخر شد همش خرج جهیزیه زهراش
یا اصلا خاک بودم
گرد و خاکی میشدم به زیر‌ پاهاش
اما چه فایده

این علی علیِ سابق نیست
خوشی هم‌ که بر نمیگرده
حق داره آخه با این دستاش
زهراشو‌ خودش کفن کرده

با یه دل شکسته
دستای پینه بسته
علی رفت

بهتره بگیم ما
روزی که رفته زهرا
علی رفت

غربت آخه بیشتر از این
پهلوون خونه نشین