کشتی پهلو شکسته بین موج غم ها
من حسینم که شده چشام برا تو دریا
دل کشتی نجات گرفته باز تلاتم
شده طوفان زده ی رنج و بلای دنیا
حتی این دم اخری دل شورت برای منه
میدونم که اشک چشام واسه کربلای منه
واسه غریبی پسرت روضه میخونی مادر
با گریه هات خون میشه دلم تو که میدونی مادر
کارم به گودال نمیکشه اگه بمونی مادر